Pulkend aan een korstje op haar arm staart ze uit het raam zonder iets te zien. Haar gedachten vliegen alle kanten op. Het is haar dagelijkse schrijfuurtje en ze moet nog zoveel doen. Vermoeid sluit ze haar ogen en haalt diep adem. Haar vingers rusten op het toetsenbord. Ze beroert de randjes van de toetsen zonder erbij na te denken en weet blindelings waar elke letter zich bevindt. Haar wijsvingers blijven even langer hangen bij de f en de j die als enige toetsen een voelbaar streepje hebben. Ze drukt de toetsen in, wacht even en drukt ze nogmaals in en nog een keer. De klikjes volgen elkaar ritmisch op en brengen haar terug naar vroeger, toen ze pianoles had en de glimmende toetsen door haar aanraking een helder geluid lieten horen.
Met haar ogen nog steeds gesloten, drukt ze op de entertoets en begint te typen. De beelden uit haar hoofd komen tot leven in woorden. Zinnen verschijnen als een melodie op haar beeldscherm.
Schrijven is doen
Het is heel simpel en mooier kan ik het niet maken. Schrijven is gewoon gaat zitten en het doen. Hoe vaker je het doet, hoe makkelijker het gaat. En, soms gaat het ook niet, dan zit je in de wacht. Het is makkelijk om iets anders te gaan doen, even die berg wasgoed opvouwen, de bladeren in de tuin aanharken, een spelletje doen op je telefoon, nog een kopje thee zetten, het huis-aan-huiskrantje lezen, je werkmail bekijken en oh ja, het boodschappenlijstje moet nog gemaakt worden. Na een halfuur ben je vergeten dat je zou schrijven. Voor je het weet komt de klad erin.
Wat jij nodig hebt, is een schrijfplek
Toen ik op bezoek bij de Kunstmaakplaats was, wist ik, hier wil ik een werkplek. Mijn wensen waren heel overzichtelijk. Ik wilde een bureau, een stoel en een stopcontact en geen wifi. Het was snel geregeld en ik schrijf er heerlijk, zonder afleiding. Laptop, schrift, fles water en een hoofdtelefoon mee om mezelf helemaal af te kunnen sluiten. Geen smoesjes.

Regel voor jezelf een schrijfplek. Dat hoeft niet heel ingewikkeld te zijn. Een hoekje waar je jezelf kunt afsluiten voor alle afleidingen. Het liefst een tafel of leeg bureau en een comfortabele stoel. Leg je telefoon weg en zet de wifi en berichtenmelders uit. Een noise canceling hoofdtelefoon is ideaal voor het buitensluiten van allerlei storende geluiden. Een loeiende bladblazer of joelende schoolkinderen zijn niet echt bevorderend voor je schrijfproces.
Maak er een gewoonte van
Zelf ben ik erg slecht in gewoontes en tradities, ik hou er niet van om alles steeds hetzelfde te moeten doen. Ik heb een paar uitzonderingen. Wat deze gewoontes met elkaar te maken hebben? Ze gaan over zelfzorg en tijd nemen voor jezelf.
Dagelijkse wandeling
Elke dag wandel ik minimaal een halfuur. Dat doe ik al sinds 1 januari 2021 elke dag, zonder uitzondering. Door weer en wind, zon of regen, ik trek mijn schoenen aan, zet de ommetjes-app aan en ga.
Groente en fruit
Een tijd geleden nam ik mezelf voor om bij elke maaltijd groente of fruit te eten. Heel simpel. Een boterham met kaas en een tomaat bijvoorbeeld of yoghurt met fruit.
Schrijfdag
Elke week plan ik een dag vrij om voor mezelf te schrijven. Dat lukt soms wel en soms niet. Al zijn er altijd valkuilen, smoesjes, belangrijke dingen die eerst moeten. Hier is nog verbetering mogelijk en ik weet al waar het fout gaat. Het is te veel en te weinig. Maar liefst een hele dag en maar eens per week. Faalangst, ja echt waar. Het overzicht kwijtraken. Schrijfblokkade. Te onrustig. Kortom, er moet iets veranderen. Vanaf nu ga ik elke dag een halfuur schrijven.
Elke dag schrijven. Doe je mee?
Kijk wat voor jou de beste tijd is op de dag. Is dat na het avondeten? Want in plaats van op de bank ploffen voor de televisie, kun je ook gaan schrijven. Misschien is voor jou de ochtend een beter tijdstip. Het maakt niet uit, al doe je het ’s nachts. Zoek een tijdstip waarop je elke dag een halfuurtje vrijmaakt voor jezelf. Richt je schrijfplek in en ga daar zitten. Zonder telefoon, zonder afleiding. Het enige wat je daar mag doen is schrijven, verder niks.
Geen excuus
Tja, dan zit je daar ‘verplicht’. Je staart uit het raam, je vingers liggen op het toetsenbord en er komt niets. Dat is nog geen excuus. Schrijf losse woorden op. Beschrijf wat je voelt, hoort, ruikt. Het maakt niet uit zolang je maar schrijft.
Meer tips bij een schrijversblokkade lees je hier >> tips writers block
Met een beetje hulp …
Heb je behoefte aan een vriendelijke schop onder je kont, een eerlijk advies, een luisterend oor en een enthousiaste cheerleader?
Soms is één gesprek al voldoende om je schrijfplezier weer terug te vinden.
