Dag 20 – Pensioen (deel 2)

pensioen

Zijn kant van het verhaal

Balancerend op een voet, trekt ze de wisser met lange halen over het ingesopte raam. Voor hem had het niet gehoeven dat ze het raam nu schoonmaakt. Liever wilde hij dat ze even bij hem was blijven zitten om een beetje te kletsen.

Als grap zei hij dat het wel fijn was dat de zon scheen, maar dat je haast niet naar buiten kon kijken. De regenbuien hadden hun sporen nagelaten op het raam. Voor hij het wist was ze opgestaan en met emmer en raamwisser naar buiten gegaan.

Pensioen

Dan maar televisie kijken, al is er niks wat hij echt leuk vindt. Hij had zich zijn pensioen anders voorgesteld. Vanaf zijn vijftiende had hij gewerkt in de bouw en in het weekend kluste hij vaak om wat extra bij te verdienen. Met drie opgroeiende kinderen was dat hard nodig.

Nu heeft hij geen doel meer. De krant leest hij zonder te zien wat er staat. Zijn lichtpuntjes zijn de rondjes met de hond. Even het huis uit, de buitenlucht opsnuiven.

Huishouden

Na hun huwelijk was zijn vrouw thuisgebleven. Waarom was nooit ter sprake gekomen. Dat was gewoon zo in die tijd. Altijd was ze druk in de weer, net als nu. Als hij ‘s avonds thuiskwam, zat zij klaar met het eten. Haar eten was het lekkerder dan dat van een restaurant.

Nu de kinderen het huis uit zijn, is ze nog meer bezig met het huishouden. Hij heeft geprobeerd om te helpen. Maar als hij de vaatwasser inruimt, moppert ze dat hij het niet goed doet. Aan de was mag hij niet komen en opvouwen wil ze ook zelf doen. Hij had eens de handdoeken opgevouwen. Niet goed genoeg blijkbaar, want ze gooide de stapel omver en begon het op haar manier te doen.

Morgen

Vroeger maakten ze grapjes met elkaar.
‘Je mist een stukje,’ dolt hij terwijl hij een plekje aanwijst.
Ze gooit een pot om en loopt de tuin uit. Hij staat op om de tafel te gaan dekken, het is bijna etenstijd. We moeten eens een keer uit eten gaan, bedenkt hij. Dat kan nu ik met pensioen ben.

Na een tijdje komt ze terug en schopt haar slippers in de hoek.
Morgen. Ja, morgen ga ik een restaurant uitzoeken, als verrassing, denkt hij.
‘Wat eten we?’ vraagt hij.
‘Macaroni,’ antwoordt ze. ‘Oh ja, we hebben een nieuwe raamwisser nodig.’


levensverhalenEen verhaal heeft altijd meerdere kanten. Lees de andere kant van dit verhaal in deel 1.


Schrijfbeweging

Veertig dagen achter elkaar, elke dag een wandeling, een foto en een kort verhaaltje daarbij. Een overzicht van alle dagen staat hier.

Volg me ook op Instagram en Facebook en bekijk meer foto’s van mijn avonturen.

Zelf ook een verhaal schrijven?

Download het e-book en ga gelijk aan de slag met de handige tips.