Dag 19 – Pensioen (deel 1)

pensioen

Haar kant van het verhaal

Er knapt iets in haar wanneer de bloempot in scherven op de grond uiteenspat. IJzig kalm gaat ze naar de deur, trekt haar roze slippers aan het loopt de tuin uit.

De hele dag is ze bezig. Ontbijt maken, de ontbijtspullen weer opruimen, wassen, stofzuigen, dweilen, de wc schoonmaken, strijken, lunch maken, weer opruimen…
‘Ik kan bijna niet naar buiten kijken,’ had haar man gezegd. Door de vele regenbuien zijn de ruiten flink vies geworden, maar ze vindt het wel prima. Moe is ze, al dagen, al weken.

Pensioen

Sinds haar man met pensioen is, zit hij de hele dag thuis. In dezelfde stoel, op dezelfde plek. Hij leest de krant, laat de hond uit en kijkt televisie. Ze had zich deze tijd anders voorgesteld. Samen op pad, reisjes maken, naar een museum of gewoon ergens wat eten. Haar leven is hetzelfde gebleven, voor haar is er geen pensioen.

Vandaag irriteert het haar meer dan andere dagen. Misschien komt het omdat vandaag de zon weer eens schijnt, uitbundig en stralend. Echt een dag om naar buiten te gaan.

Vieze ramen

Zuchtend is ze toch aan de slag gegaan met ramen zemen. De stok met de wisser voelt zwaarder, haar schouders branden. Haar man wijst nog een plekje aan dat ze schijnbaar heeft overgeslagen. Ze beweegt de stok en leunt tegen de bloempot die daardoor op de grond in stukken valt.

Doelloos loopt ze over straat, haar gedachten zijn bij alle dromen die nooit zijn uitgekomen, de verlangens die naar de achtergrond zijn verdwenen. Dit leven wil ze niet. Het moet anders. Ik ga op reis, besluit ze.

Langzaam wordt ze rustiger en verbaasd kijkt ze naar de raamwisser die ze nog met zich meedraagt.
‘Zo, die kan weg,’ zegt ze hardop en steekt de wisser in een vuilnisbak.Ze kijkt naar de roze slippers aan haar voeten en gaat weer naar huis. Eerst een koffer inpakken en een paspoort regelen, denkt ze.

Morgen

Ze sluit de achterdeur die nog steeds openstaat en schopt haar slippers uit.
‘Wat eten we?’ vraagt haar man zonder op te kijken van de televisie.
Morgen, denkt ze, morgen ga ik op reis. Eerst eten.
‘Macaroni,’ antwoordt ze. ‘Oh ja, we hebben een nieuwe raamwisser nodig.’


levensverhalenEen verhaal heeft altijd meerdere kanten. Lees de andere kant van dit verhaal in deel 2.


Schrijfbeweging

Veertig dagen achter elkaar, elke dag een wandeling, een foto en een kort verhaaltje daarbij. Een overzicht van alle dagen staat hier.

Volg me ook op Instagram en Facebook en bekijk meer foto’s van mijn avonturen.

Zelf ook een verhaal schrijven?

Download het e-book en ga gelijk aan de slag met de handige tips.