Lekker makkelijk, zo kan ik het ook!

Makkelijk

Stevig trappend, om vooruit te komen in de harde wind, fiets ik langs het water van de Breevaart naar huis. Het is prachtig om te zien hoe het water in gevecht is met de wind. Het water golft en lijkt donkergroen door de grijze lucht. Achter me hoor ik geluid en ik ga wat aan de kant. Terwijl ik even uitpuf, word ik ingehaald door twee oudere mensen. Ze fietsen met een groot gemak en ik bekijk ze met ontzag. Dan zie ik het.

 

Fietsen met ondersteuning

Beiden hebben een E-bike, een fiets met ondersteuning. Mijn eerste gedachte is: Lekker makkelijk, zo kan ik het ook! Mijn tweede gedachte is: Wat goed dat ze er samen op uit gaan in dit weer. Mijn laatste gedachte is: Ik wil er ook zo een! De spieren in mijn benen branden terwijl ik verder fiets. Boudewijn de Groot zingt in mijn hoofd: ‘Hoe sterk is de eenzame fietser die kromgebogen, over zijn stuur tegen de wind, zichzelf een weg baant.”

E-bike

Schrijfhulp

Thuis pak ik een kop warme thee, wrijf over mijn pijnlijke benen en nestel me op mijn stoeltje bij de verwarming. Ik denk terug aan het gesprek dat ik van de week had met een collega onderneemster Lia van den Berg. Ze schrijft zelf haar teksten en ik kijk ze voor haar na.

“Als ik mijn blog schrijf, zit jij altijd op mijn schouder,” vertelt ze. “Dan hoor ik je gewoon praten: Niet ‘dan zou het kunnen dat’ maar ‘het is’! Ik vind het zo fijn dat ik je verbeteringen kan zien, het maakt dat ik nu beter schrijf. Toch?”

Lia kijkt me vragend aan. Ik lach en vertel haar dat ze steeds beter schrijft. Mijn ondersteuning, schrijfhulp, maakt dat ze niet bang is om vrijuit te schrijven. Bang dat er rare fouten in staan of dat zinnen niet lopen. Ze weet dat ik er nog naar kijk. Mijn ondersteuning geeft haar als het ware vrijheid.

Ze kijkt me aan en zegt: “Lekker makkelijk, zo kan ik het ook!”


Miss Grace

schrijfhulpLater die week hak ik de knoop door. Met mijn spaarpot ga ik samen met mijn vriend naar een enorm grote fietsenzaak. Jan-Willem helpt ons met het vinden van een geschikte E-bike voor mij. Met een engelengeduld, af en toe lachend om mijn capriolen en met verstand van zaken. En… ik word verliefd op Miss Grace. Een stoere fiets met mand voorop. Op het frame zit een ijzeren schildje met een tekst: ‘Make today ridiculously amazing!’ Een paar uur later fiets ik naar huis met hulp van Miss Grace. Alsof ze me een zetje in mijn rug geeft. 

Ken je dat gevoel, je vader of moeder die je voortduwde terwijl je met je kleine beentjes op je kinderfiets reed? Een beetje ondersteuning.

Lekker makkelijk, zo kan ik het ook!

Ik ben een E-bike

Ruim 4.000 kilometer staat er inmiddels op de teller.  Normaal gesproken kost het fietsen me veel energie. Door de fibromyalgie heb ik altijd pijn en ben ik snel en vaak moe.  De fiets biedt me ondersteuning zodat ik meer energie heb om te schrijven. Dat is waar ik goed in ben en waar ik blij van word. Datzelfde geldt voor de onderneemster, Lia. Ik bied haar ondersteuning zodat zij kan doen waar zij goed in is. Andere mensen ondersteunen en begeleiden om stevig in het leven te staan. Eigenlijk ben ik een soort E-bike. Je moet wel zelf trappen, anders ga je niet vooruit. Jij schrijft, ik geef je tips, advies en redigeer.

Lekker makkelijk toch?

Wil jij ook ondersteuning bij het schrijven? Jij schrijft en ik geef je een zetje wanneer je dat nodig hebt, zodat je iets makkelijker verder komt. 

Op weg naar nieuwe verhalen!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *