De laatste trein en het verhaal van de machinist

‘Komt u ook voor de laatste trein?’ vraagt de als conductrice verklede vrouw aan een jonge man. Hij krabt op zijn hoofd en kijkt verbaasd naar de drukte op het perron. ‘Nee, ik wil gewoon naar huis,’ mompelt hij. Hij heeft duidelijk geen idee in wat voor circus hij terecht is gekomen. De jonge man baant zich een weg over een bomvol perron, langs cameraploegen, mensen in feeststemming, accordeonisten en personeel van NS, ProRail en RET. Hij kijkt nog eens om zich heen en stapt dan de trein in. De laatste trein van Rotterdam naar Hoek van Holland, maar dat weet hij blijkbaar niet.

Het zindert

Laatste treinHet is half twaalf in de nacht van 31 maart 2017. Door de gemeente Maassluis ben ik uitgenodigd om de burgemeester te vergezellen tijdens deze gedenkwaardige laatste rit op de Hoekse Lijn. Dertig jaar woonde ik in Maassluis, ik schreef het boek ‘Rondje Maassluis en andere verhalen’ en ik ben een treinreiziger. Ik mag tijdens de rit een verhaaltje voorlezen. Een hele eer. Helaas is de burgemeester ziek, maar wethouder Kees Pleijsier neemt de honneurs waar. Het zindert op perron 1 van Rotterdam Centraal. Met een polsbandje en een speciaal ouderwets kartonnen treinkaartje ben ik klaar voor vertrek.

De trein toetert en het kippenvel staat op mijn armen.

Kippenvel

Als het vertreksignaal klinkt, barst de volle trein in gejuich uit en er klinkt applaus. De trein toetert en het kippenvel staat op mijn armen. Het is veel, veel mensen, veel geluid, veel muziek, veel getoeter, veel licht en veel gesprekken. Het overdondert me, maar ik geniet er ook van. De verhalen en gedichten die voorgelezen worden zijn nauwelijks te horen door het kabaal in de trein. Trots ben ik als ik bij station Maassluis mijn verhaal mag voorlezen. Door de microfoon van de conducteur, vandaag is dat de Rotterdamse Roel Pot. Met een camera op mijn neus lees ik, tegen beter weten in, over mensen kijken in de trein. Het voelt speciaal.

Het verhaal van de machinist

Onderweg spreek ik met mensen van ProRail, de NS en RET. Iedereen heeft zijn eigen verhaal, zijn eigen herinneringen en anekdotes bij deze spoorlijn. De machinist die de eer heeft om deze laatste rit te maken, heeft ook een verhaal. Gerard van Dijk komt uit Maassluis en zijn ouders wonen langs het spoor. Ze zwaaien altijd als hij langsrijdt. Hij vertelt over de keer dat zijn broer meereed en in Hoek van Holland op de boot stapte. Het was de laatste keer dat Gerard zijn broer zag, die overleed in Engeland. Een emotioneel verhaal van een machinist in hart en nieren. (lees het verhaal van Gerard hier)

Een treinrit vol herinneringen.

Laatste trein
Lachen met de ‘conductrice’

De laatste trein

Dan komt er een eind aan deze laatste treinrit. In Hoek van Holland worden we opgewacht door muziek en medewerkers van de RET. De NS draagt de lijn over en vanaf september zullen er metro’s rijden. Midden in de nacht is het en ik sta daar met een vreemd gevoel. Hoe vaak heb ik deze rit al niet gemaakt? Het is een raar idee dat het nooit meer kan.

Bedrijfsverhalen

Klik op het boek om te bestellen!

De herinneringen worden verhalen. De treinreizigers, klanten en medewerkers hebben allemaal hun eigen verhaal. Wat bijzonder om hier onderdeel van te zijn. Bedankt gemeente Maassluis voor de uitnodiging, bedankt NS en ProRail voor de vele veilige ritten, succes RET met het overnemen van het stokje.

 

Mijn treinverhaal ‘De laatste trein’ kunt u hier lezen. Het is een bewerking van een van de verhalen uit mijn boek ‘Rondje Maassluis en andere verhalen’. Ook leuk als je niets met Maassluis hebt. 😉

Bedrijfsverhalen zijn overal

Elke ondernemer of organisatie heeft een verhaal. Elke tevreden klant of gedreven medewerker heeft een goed verhaal over jouw organisatie of bedrijf.

  • Interesse om klanten of medewerkers hun verhaal over de organisatie te laten vertellen?
  • Heb je als ondernemer een goed verhaal maar heb je het knetterdruk?
  • Vind je het lastig om over jezelf of je bedrijf te schrijven?

Neem contact met me op.

 

Dag trein, dag Hoekselijn!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *