‘We gaan op avontuur,’ zegt opa en pakt mijn handje in de zijne. We zwaaien nog even naar oma en gaan op pad.
Opa weet alles en vertelt een verhaal bij alles wat we tegenkomen. Over de uil die iedereen voor de gek houdt. Over de kikker die een schat vindt tussen de blauwe bloemen. Die bloemen zijn zo blauw omdat de uil er een blikje verf over heeft gegooid. Hemelsblauw.
Doorzichtig
Dan zien we een danseres tussen de bloemen. Ze is bijna doorzichtig.
‘Dat komt door de wind,’ fluistert opa. ‘De stukjes van haar wollen, witte jurk zijn omhoog gewaaid. Kijk maar naar de lucht.’
‘Dan heeft de wind zeker ook de planten tegen de muur van dat gebouw geblazen,’ zeg ik en wijs omhoog.
‘Zeker, dat heb je goed gezien’ knikt opa.
Glunderend pak ik zijn hand weer vast.
We lopen naar een klein autootje en daar koopt opa twee bekers met chocolademelk. Met een grote toef slagroom erop. Plotseling zie ik iets vreemds.
‘Opa? Staat daar nou een boom met voeten?’
‘Tja…,’ zegt opa terwijl hij met een zakdoekje slagroom uit zijn snor veegt.
‘Dat vertel ik je de volgende keer.’
Schrijfbeweging
Een overzicht van alle dagen staat hier.
Volg me ook op Instagram en Facebook en bekijk meer foto’s van mijn avonturen.