Dag 3 – Verlichte ramen

Verlichte ramen

Met een snelle beweging draait ze het fietssleuteltje in het slot. Even tuurt ze omhoog naar de verlichte ramen. Dan vist ze de rode tas voorzichtig uit haar mandje en haast zich naar binnen.

Vandaag neemt ze de lift, besluit ze en drukt op het knopje. Bijna direct klinkt het belletje en schuiven de deuren open. Terwijl ze geruisloos naar boven zoeft, doet ze de bovenste knoop van haar jas los en veegt het zweet van haar voorhoofd.

Op de vierde verdieping stapt ze uit en rommelt in haar zak tot ze de huissleutel met het gele klompje vindt. Bij nummer 412 blijft ze staan. Het is nog donker binnen. Ze schudt haar hoofd en opent de deur. In het donker vinden haar vingers het lichtknopje en het hallicht floept aan.

‘Hallo pap, ik ben het.’
Vanuit de huiskamer klinkt een krakerig: ‘Hallo lieverd, ik zat al op je te wachten.’

Ze geeft haar vader een kus op zijn voorhoofd en loopt door naar de eettafel. Uit de kast pakt ze een tafelkleed, twee borden en bestek. Haar jas gooit ze over de stoel. De man staat moeizaam op uit zijn stoel en schuifelt naar de tafel.

‘Vandaag heb ik lekker erwtensoep voor je gemaakt,’ zegt ze en haalt een pan uit de tas.
Uit de keukenla pakt ze een pollepel en schept wat van de soep op de twee borden. Ze gaan zitten en als ze haar lepel wil pakken legt de man zijn hand even op de hare.
‘Het wordt al vroeg donker hè?’


Schrijfbeweging

Veertig dagen achter elkaar, elke dag een wandeling, een foto en een kort verhaaltje daarbij. Een overzicht van alle dagen staat hier.

Volg me ook op Instagram en Facebook en bekijk meer foto’s van mijn avonturen.