Iedere schrijver heeft ze: de momenten waarop je je verhaal helemaal niet goed genoeg vindt. Het voelt alsof je geen goede schrijver bent, dat je verhaal nergens over gaat, of zelfs dat niemand ooit geïnteresseerd zal zijn in wat je schrijft. Je laat het liggen en kijkt er een tijdje niet naar om. Want geen tijd, geen rust, geen inspiratie.
Het is zo’n moment waarop je je werk in de prullenbak wilt gooien, of in de papierversnipperaar. Ik herken het. En geloof me, ik heb het ook meegemaakt. Twee volgeschreven boekjes met verhalen voor Roos & Kris, het sprookjeskookboek belandden destijds zelfs tussen het gewone afval.
Maar hoe kom je uit die valkuil? Hoe pak je de draad weer op als je vastloopt en de woorden niet meer komen? Hoe klop je het stof weer van je manuscript.
De waarheid?
Ik noem dat mijn ‘prullenbakmoment’. Het zijn de momenten waarop de innerlijke criticus met je aan de haal gaat. Het stemmetje dat zegt: “Wie denk je wel niet dat je bent?” of “Dit is helemaal niet goed genoeg, dit wordt nooit iets.” Misschien denk je zelfs: Waarom zou iemand dit willen lezen? Het voelt alsof je aan het eind van je verhaal bent gekomen en niet verder kunt.
Maar hier is de waarheid: deze momenten zijn volkomen normaal. Iedereen die schrijft heeft ze wel eens. De kunst is hoe je ermee omgaat.
Het monster van kritiek
Laten we eerlijk zijn: de innerlijke criticus kan een monster zijn. Het is dat kleine stemmetje dat je vertelt dat je niet goed genoeg bent. Het komt vaak op de momenten dat je het niet verwacht en kan je hele creativiteit in één klap doodslaan. Maar, hier is het goede nieuws: je kunt dit monster temmen. Hij hoeft niet altijd de overhand te krijgen.
Het helpt om jezelf eraan te herinneren dat perfectie niet het doel is van je eerste versie. Als je ooit iets hebt geschreven en dat later hebt herschreven, weet je dat het uiteindelijke resultaat vaak niets te maken heeft met dat eerste, onvolmaakte idee. Dat is oké! Laat de kritiek je niet tegenhouden, maar gebruik het om je verhaal te verbeteren.
Hoe kom je uit de prullenbak?
- Omarm de onzekerheid
Schrijven is een proces, geen eindresultaat. Het is oké om je werk niet perfect te vinden, of om zelfs helemaal vast te lopen. Het mooie van schrijven is dat je altijd kunt herschrijven. Focusniet te veel op de kwaliteit in het begin; concentreer je gewoon op het doen. - Verander van omgeving
Soms helpt het om letterlijk afstand te nemen van je schrijfplek. Ga een wandeling maken, zet muziek op die je in de juiste sfeer brengt, of ga even in een andere ruimte zitten. Een nieuwe omgeving kan nieuwe inspiratie brengen. - Herinner jezelf aan je waarom
Waarom ben je begonnen met schrijven? Wat wil je uitdrukken met je verhaal? Als je je weer verbindt met het doel van je schrijven, zal het makkelijker zijn om weer in de flow te komen. - Pak kleine stappen
Voel je niet verplicht om meteen een heel hoofdstuk te schrijven. Zet de timer op 15 minuten en schrijf gewoon, zonder na te denken over de kwaliteit. Het gaat erom dat je weer begint. Zodra je de flow weer voelt, komt de rest vanzelf. - Schrijf met plezier, niet met druk
Het is zo gemakkelijk om jezelf te verliezen in het idee dat je iets moet leveren, maar schrijf vooral om te schrijven. Het hoeft niet perfect te zijn. Laat die druk van jezelf afvallen en schrijf gewoon.
Mijn persoonlijke truc: Teruglezen en bewegen
Wat voor mij altijd helpt als ik een tijdje niet aan mijn verhaal gewerkt heb, is simpelweg een stuk teruglezen. Door het teruglezen kom ik weer in de sfeer van het verhaal en kan ik me opnieuw verbinden met de wereld en de personages die ik heb gecreëerd. Dit zorgt ervoor dat ik weer in de flow kom en de draad kan oppakken, zonder me te verliezen in perfectionisme.
Daarnaast geef ik mezelf de ruimte om tijdens mijn wandel- of hardlooprondjes aan niets anders te denken dan aan mijn boek. Dit is voor mij dé manier om mijn gedachten los te koppelen van andere zorgen en mijn creativiteit weer op gang te krijgen. De beweging en frisse lucht doen wonderen voor mijn schrijfproces.
Laat je niet tegenhouden
Ik weet uit ervaring dat je vastloopt, dat het moeilijk is, en dat de twijfel soms groot is. Maar laat het je niet stoppen. Zelfs als je manuscript onder het stof in de kast ligt en je denkt dat het nooit goed genoeg zal zijn, herinner jezelf er dan aan dat je altijd weer kunt beginnen. Het is een proces van vallen en opstaan, van groeien en verbeteren. Schrijven gaat niet altijd in een rechte lijn.
Soms helpt het om een extra steuntje in de rug te krijgen. Als je het gevoel hebt dat je vastloopt, kan het nuttig zijn om met iemand te praten die je helpt de richting weer te vinden. Een schrijfcoach kan je helpen om die twijfels te overwinnen, je schrijfproces te verfijnen, en je te ondersteunen in het vinden van je creatieve flow.
Je kunt het!
Ik heb die momenten van twijfel zelf ook ervaren en ik weet hoe het voelt om te denken dat je verhaal nooit af zal komen. Maar geloof me, het is slechts een fase. Blijf doorgaan, pak de pen weer op, en haal je verhaal uit de prullenbak. Ik geloof erin dat je het kunt!
Heb je hulp nodig bij jouw prullenbakmoment?
Blijft je verhaal liggen, loop je vast of zie je door de bomen het bos niet meer? Lonkt de prullenbak?
Ik help je graag om van jouw boek een professioneel en succesvol eindproduct te maken!
